"Hayatımızın bir anlamı olduğunu düşünmek, sürekli anlam arayan zihinlerimiz için zorunludur. Bize sorulmadan dünyaya gelmiş olmamız ve kendi vermiş olduğumuz bir kararla değil, başkalarının tercihleriyle yaşama başlamamız, bu anlamı bulmamızı zorlaştırır. Kurduğumuz ilişkilerde, edindiğimiz rütbe ve mevkilerde, ideallerimizde ve sevdiğimiz insanlarda, yaşamın anlamını ararız, halbuki bunların hepsi varoluşla ilgili arayışı kolaylaştıracağı yerde zorlaştırır, neden bugün, burada olduğumuzla ilgili anlamı maskeler ve görünmez kılar." (sayfa 198) Edebiyatta roman veya hikâye kahramanı, veyahut yazar, hayatın anlamını aramalıdır; bulacaksa okurla beraber bulmalıdır. Hayatın anlamını önemsemeyen biri ise okurla birlikte aramaya çıkmalıdır. Hayatın manasının olmadığı bir yerde edebiyat da olmaz. Bu aramalar bizim asıl hedefe ulaşmamızı yorsa da; hayat ve edebiyat bir şeyleri aramaktan ibarettir. Üstteki paragraf yazarımızın cümleleridir. Alttaki paragrafta da nacizane ben bu tümceleri yorumlamaya çalıştım. Bu anlatımımda yazarın kitaptaki üslubunu örnek aldım. Asuman Kafaoğlu'nun gazetelerin kitap eklerinde yazmış olduğu denemelerini derlemesinden oluşuyor eser. "Yazın Sanatı" isminden dolayı yazar olmak isteyen adaylara nasihatlerden oluşan bir kitapla karşılaşırım korkusuyla okumaya başladım eseri; fakat korktuğum olmadı. Edebiyatta sarmal anlatı, yabancılaşma, kübizm gibi birçok konuyu genellikle yabancı yazarların kalemlerinden örneklerle açıklıyor yazarımız. Nasihat vermeyip sadece kendi düşüncelerini sohbet havasında aktardığı için kitabı keyifle okudum. Zira okura "şöyle yazın, şunu yapmayın, bu yayınevi kötüdür okumayın aman" gibi telkinlerde bulunan edebi deneme kitaplarından pek haz almam. Kitabın sıkıldığım yanı ise bazı bölümlerde bahsedilen eserlerle ilgili fazla özel bilgi verilmesi veya hikayelerin özet geçilmesi oldu. Okuduğum kitaplarla ilgili bu bölümde sıkılmadığımı da söylemem lazım tabi. Edebiyatla ilgili sohbet edecek kimse bulamadığınız zaman, bu kez edebi deneme kitapları okumanız gerekiyor. Bu konuda sitemiz de oldukça faydalı oluyor tabi, söylemeden geçmeyelim. Mesela sitede de en etkileyici giriş cümlesi olan kitaplardan bahsederken ilk dile getirilen kitapların başında "Kırmızı Pazartesi" gelir: "Santiago Nasar, öldüreleceği gün, psikoposun geldiği vapuru beklemek için sabah saat beş buçukta kalkmıştı." Romanının "spoiler"ını başında veren cesur bir yazar. "Bir romanı elime alıp okumaya başladığımda kendimi okyanusta kaybolmuş bir balık gibi hissederim. Neredeyim? Nereye sürükleniyorum? Biraz şaşkınlık, biraz kaybolmuşlukla, sözcüklerin arasında bir şeyler anlamaya çalışırım, sonra bir anda (iyi romanlarda ancak) kendimi, yazarın oltasına takılmış bulurum ; ve roman çok iyiyse bittiğinde hâlâ oltadayımdır." (sayfa 73) Kitapla ilgili son olarak kesinlikle okuyun veya kesinlikle okumayın, diyemeyeceğim. Çünkü bu kitapta da geçen bir sözde denildiği gibi: " Kesin gözüyle bakılan bir şey varsa o da sanatı ilgilendiren hiçbir şeye kesin gözüyle bakılamayacağıdır." (Adorno)

Yazın SanatıAsuman Kafaoğlu Büke · Can Yayınları · 201160 okunma

·

168 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kitap Misâfîri