Ölüme ramak kala
Böylece saat 10.30 gibi toplanıp inişe geçiyoruz. Rotada müthiş kar birikmiş, inişte yer yer belimize kadar gelen karla boğuşmak zorunda kalıyoruz. Çığ tehlikesi çok yüksek, bir an önce aşağıya inmek istiyoruz, ancak daha Batı Pobeda'dan 100-150 m inmeden altımızdaki kar yarılıyor ve 40-50 cm aşağıya kayıyor. Hepimiz birbirimize bağlı olduğumuz halde Gena öbür tarafta, dördümüz üst tarafta kalıyoruz. Çok kötü bir an, bir daha asla yaşamak istemediğim bir an, üç-dört dakika hiç hareket etmiyoruz, çok kabuk bir karar verip uygulamamız lazım, altımızdaki 300 metrelik tepedeki binlerce ton kar aşağıya inmek üzere ve böyle bir çığın sonucunda değil sağ kurtulmamız, bizi bulmaları bile mümkün değil. Şiddetli rüzgâr altında ne yapmamız gerektiğini konuşuyoruz, bu hareketsiz beklemede ayak parmaklarımın yavaş yavaş uyuştuğunu hissediyorum. Ancak en son düşündüğüm şey onlar, önce buradan kurtulmalıyız. Sonunda geriye dönmeye karar veriyoruz, son derece dikkatli, inişteki izlerimizi hiç bozmadan bu yükseklik için müthiş bir hızla önümüzdeki dik tepeyi geriye tırmanıyoruz. Hepimizin ayak parmakları donmak üzere, geçen yıl Khan Tengri'de yaşadıklarımı bir daha yaşamak istemiyorum, bütün gücümle tırmanıyorum. Sergey benden daha kötü durumda olacak ki biraz yükseldikten sonra ipten çıkıyor ve karda 50-60 santimetrelik bir yer kazıp içine giriyor ve parmaklarını kurtarmaya çalışıyor. Ben kar mağarasına kilitlenmiş durumdayım, tepeye vardığımda kalbim çılgın gibi atıyor, üç-dört dakika deli gibi nefes alıp veriyorum, sonra kendime geliyorum ve hemen sırt boyunca yürüyüp kar mağarasına varıyorum. Rüzgâr kar mağarasının ağzını tamamen karla kapatmış, ancak onu açmaya uğraşacak durumda değilim. Sürünerek içeri giriyorum, hemen matımı serip oturuyorum ve iki Trental yutuyorum. Geçen yıl bu ilaçlar sayesinde çok daha kötü bir sonuçtan kurtulmuştum. Tam kırk beş dakika parmaklarıma masaj yapıp hareket ettiriyorum, neden sonra normale dönüyorlar. Daha sonra iyice sarıp sarmalayıp bir saat kadar dinleniyorum. Bu arada diğerleri de kar mağarasına geliyorlar, hepimiz rüzgârın biraz azalmasını bekliyoruz.
Sayfa 142Kitabı okudu
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.