'Irkçılık yapmamak lazım, her ne olursa olsun' diyorum ama böyle kitaplar okuyunca da bazen ırklardan, "ırkçı zihniyetlerden", "insanlıktan", "utanmayı unutan insanlardan" utanıyorum! İnsanın insana yaptığı zulüm, kadının kadına yaptığı; bir de kendini üstün görme güdüsüne sığınarak geçmişin öfkesini daima içinde taşımak, bunlar dehşet derecede korkutucu geliyor... Ayşe Kulin'in Sevdalinka romanında okuduğum Bosna-Hersek meselesini ve o savaş ortamını kavradığımı düşünüyordum, esasında bu kitapla da pekiştirdim. Böyle kitaplar okuduğumda, hani şu bilim kurgu veya fantastik kitaplarda okuduğumuz gibi "rüya çıksa ya birazdan tüm bu olanlar" diyorum. Bu kitapta da resmen öyle hissettim. Suada ve ailesinin yaşadıklarını çok rüya olarak düşünmek istedim. Yok mu? Daha da nice zulümleri yaşayan insanlar var bu dünyada, her birine Allahım sabır ve dayanma gücü versin; gücünü kötülüğe kullananlar karşısında, hiçbir kadını ve erkeği güçsüz ve savunmasız bırakmasın inşallah... Kitabı okurken, "peki insanın insana ve yaşayan her canlıya zulüm yapabilirliği ne zaman son bulacak?" diye düşünüyorsunuz. Bir de sıklıkla geçmişin öcünü bir milletin devamından alma intikam kararlılığını aklım havsalam alamadı. Sanırım beni en çok kadınların çektikleri zulüm sarstı bu kitapta. Her savaş ortamında ilk incitilen "kadın ve çocuklar" ya, en çok da yine kadınların zulmü anlatılmış kitapta. Sinan Akyüz'le tanışma kitabım, çok kısa süre elimde kaldı. Bir çırpıda okuyup bitirmek istediğim cinsten, yazım dili yormayan ama hikayesi hırpalayan cinstendi. Kalemine sağlık diyorum yine tabi ki. :) "Unutma! Başkalarının yaptığı delilik kaderlerimizi mühürlermiş. Hitler'e baksana. Bu adamın yaptığı delilik hem Almanların, hem de Yahudilerin kaderini mühürlememiş miydi sence?" (Sayfa 66)

İncir Kuşları Sinan Akyüz · Alfa Yayınları · 201726,3bin okunma

·

2 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Didem Köse