Gönderi
Çok sevdiğim bir şairdir Cahit Zarifoğlu."Yaşamak,İşaret Çocukları,Yedi Güzel Adam,Bir Değirmendir Bu Dünya"kitaplarını okumuştum.Dünya görüşü ve benimsediği tavizsiz ve sert siyasal İslamcı kimlik,bana fazlasıyla uzak gelmesine karşın,Zarifoğlu'nın mısraları bana hep çocuksu bir kalbi,inandığı İslam davasına yönelik cüretkar bir mücahidi hatırlattı.Ona hoşgörüyle yaklaştıkça kendimden nice parçalar,dokular buldum.Onu okudukça tatlandım,tatlandıkça şerbetlendim diyebilirim.Benim için güzel bir yerde durur Zarifoğlu.Zarif ve nâif bir kalem.
"Ne taze bir ölüye sahibim
Ne felaket geçirenlerim var
Dedim ya,oturuyorum öylece
İyi ki etrafımda kalbimi tanıyanlar yok."
Ne muazzam mısralar.
Şuan ki modern toplum yapısının kültürsüz ve duruşsuz gençlerine karşı tespitine ne demeli?"Ve giderek bütün gençleri saran bir gırgır furyası,bir malayanilik,bir seviyesizlik."
Ya da hislerimi,hayal kırıklıklarını yani beni anlattığını düşündüğüm,"Uğruna göz diktiğim dağlara bak,takılıp düştüğüm çitlere bak"sözü.Necip Fazıl'ın utanç duyarak tanımladığı "marka müslüman"lardan değildi Zarifoğlu.Riyakar ve takiyeci değildi.Ben bu samimiyeti seviyorum.Belirttiği bazı görüşlere katılmıyor olsam da.
Betül Zarifoğlu'ysa "Ümraniye Kitap Fuarı"nda tanıştığım,çok içten ve samimi bulduğum bir hanımefendiydi.Cahit Zarifoğlu'nun kızıdır.Sayesinde babasına yönelik bircok farklı bilgi edinmem,benim için keyifli bir söyleşi olmasını sağladı diyebilirim.Babasının İslami düşüncelerinin ayak izlerini takip eden,sosyoloji mezunu yazarımız bu kitabında İslam ve Türklüğe,toplumun genel geçer kurallarına,devlete,sisteme yönelik mizahi bir üslupla çeşitli eleştiriler getirmiş.Keyif alarak okudum.Öneririm.
·
98 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.