" öleceksek neden yaşıyoruz ? "
bu konu hakkında bu aralar çok düşünmeye başladım eskiden de düşünüyordum ama aklımda takılı kalmıyordu o yüzden şuan düşüncelerimi sizle paylaşmaya kadar verdim...
belki de yaşamın amacı sadece yaşayıp unutmaktır .
düşünün ki bir duygu içerisindesiniz aşıksınız bu duygu içerisinde hiçbir zaman "öleceksem niye yaşıyorum" sorular sordurmaz ( aşkın temelini düşünerekten bunu söylüyorum her zaman nedir aşk ; mutluluk huzur değil midir ? detayına girmemize gerek yok yoksa onun da bir acısı vardır ) herneyse bu soru bastırılır bu soru o duygular içerisinde aklınıza gelmez çünkü bir şey yaşıyorsunuz bırakta yaşayaym dersiniz ama şimdi bir başka duyguya bakalım yalnızlık, ümitsizlik , kederlilik , hiçlik gibi duyguda nedense bu soru bir anda karşımıza çıkar bunu düşünmeye başlarız burdan cıkarıcağımız bir sonuç ise hayatımız , hayattaki duyguların ortaklığıyla çıkan bir yaşamdır. yaşamın amacı , birini bastırırken birini ortaya çıkarıp unutturmaktır.
peki neden unutmak kelimesini kullandım? çünkü bir şeyi unutmak için ilk önce hatırlaman gerekir.