Okurken karşımda kas yığını, hödük , cesur bir savaşcı vardı sanki.
Onu kafamda öyle canlandırırken çoğu zaman güldüm. Bu barbar adam kaba olsa da kendini sevdiriyor.
Kitap öykü şeklinde aslında roman diyemiyorum.Conanin hikaye seklinde giden bu maceraları kronolojik bir şekilde alınıp bize sunulmuş. Okurken eğlendim yer yer daha neler dedim. Her hikâyede bir sevgili, öldürmediği adamın, kavga etmediği yaratığın kalmaması.. Iskandinav mitlerinden de bir parça bir şeyler olunca benim için çok güzel oldu. Bakalım ikinci ciltte ne yolculuklar bizi bekliyor.
