Gönderi

"Ayrılık hallerinden bir haldir hüzün. Dünya dediğimiz bir hüzün gurbeti değil miydi zaten? Hüzün ki en çok yakışandı aşıklara. Yandık, yakıldık ama hüzünden yana asla yakınmadık. Ne de olsa biz mahzun bir peygamberin ümmeti değil miyiz? Hüzün taze tutar aşk yarasını. Yaramdan da hoşum, yarimden de. Hüzün dalgası çarptıysa bir insanın yüreğine ya Mevla’sını özlemiştir ya da Mevla’sı onu... Mevla’yı özleyen gönül ya hüznü bekler ya da hüzündedir. Bela, gam, keder Mevla’nın sevdiklerine gösterdiği kamçıdır. Vurdukça kendine çeker. Hüzün ki, Mevla’mın Mevlana mı özlem özlem içime dokuduğu kumaş.”
·
1 görüntüleme
S•