*Spoiler kitabın ilk cümlesi klişesi* Önemli hatırlatma; aşağıdaki inceleme tamamen ‘şahsi’ fikrimdir. Vallahi başıma bir şey gelmeyecekse beni çok etkiledi diyemem, yazara ve çevirmene saygımdan 8 verdim. Nasar karakteri ve diğerlerinin kimlikleri anlatılırken zaten gerçekleşecek olan cinayetin nasıl gerçekleşeceğini ilmek ilmek örüyor Marquez, mahalle baskısını ve toplum yapısını gözler önüne seriyor katiller işleyecekleri cinayeti resmen anons ediyorlar ve toplumun yozlaşmışlığı, olaylar karşısındaki gösterdiği apati ‘göze sokulmuştu’ Polis, yargıç ve papaz; iktidar, yargı ve din temsilcileri olurken hepsinin görevi kötüye kullanması, cinayetten önce tutuklama yapılmaması, kasten adam öldürme olmasına vakasına dahi 3 yıl ceza verilmesi bize çok uzak olan ütopik bir ülkeyi(!) hatırlattı. Papaz figürü önemli aslında, dinin insanlar/toplumlar üzerindeki etkisini es geçmek mümkün değil, yalnızca limana gelip gemiden bile inmeyen papazı görmek için günler önceden hazırlık yapan halk, Nasar’in otopsisini yaparken organlarını alıp çöpe atarak adeta; ölü bedenlerin hiçbir getirisi olmayacağından dolayı artık çöpe dönüştüğünü gösteren satırlar belki en vurucu satırlardı... Elbette “beni öldürdüler, wene hala” ile noktalanması climaxini yaşattı ve aklıma şu şarkıyı getirdi; Yavuz Çetin - Yaşamak İstemem youtu.be/sRc06D93_sc

Kırmızı PazartesiGabriel Garcia Marquez · Can Yayınları · 202177,3bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.