Xiomara Batista'nın savaşçı bir ruhu var. Tıpkı isminin anlamı gibi. Etrafının onu anlamadığını düşünür ve bu yüzden içindeki duyguları ikizinin ona aldığı deri kaplamalı deftere kendi şiirlerini yazmaya başlar. Bu şiirlerde onun öfkesini, çığlığını, yaşadıklarını, ne hissettiğini okuyoruz. Bu şiirler onun kendisini anlamasını ve sözcüklerin gücü ile kim olduğunu bulmasını sağlıyor. Sözcükler onun hayatı. Sözcüklerin kendisine iyi geldiğini bilir ve yazdığı her sözcüğü içinde hisseder. Dışardan bakıldığında ise vücut kıvrımlarımdan dolayı erkeklerin ona ilgi duyduğu bu dünyada yumrukları ve yırtlıcığı ile kendini belli eder. Annesinin korktuğu şey ise kızının dikkat çekmesidir. Çünkü annesi dindardır. Ve kızının da kendisi gibi olması için ona baskı uygular. Ancak annesinin anlamadığı şey ise Xiomara'nın din ile ilgili çelişkileri ve soruları vardır. Bunu annesine dile getiremez çünkü dile getirirse başına geleceklerin farkındadır. Onun kelimeleri ile hissedelim Xiomara'yı: "İsimler Ailede, ismi İncil'den olmayan Tek kişi benim. Kahretsin, Xiomara ismi Dominikçe bile değil. Biliyorum, çünkü Google'da aradım. Anlamı, savaşa hazır olan. Ve işin doğrusu, bu tanım çok yerinde Çünkü benim dünyaya gelişim bile, Savaşçı bir duruş ile olmuş: önce ayaklar. Annem ikiz kardeşim Xavier'i Sağlıklı bir şekilde doğurduktan sonra, Ondan kesilip alınmışım. Ve ismim de insanların ağzından Tıpkı doğumum gibi tuhaf ve acılı bir şekilde çıkar. Ta ki ben yavaşça Bakın -oh-MAH-ruh. Diyene kadar. Okulun ilk günü öğretmenler çözmeye çalışıp başaramazken İrkilmemeyi de öğrendim. Annem bunun bir azizin adı olduğunu düşündüğünü söylüyor. Bana bu savaş ganimetini vermişti ve şimdi nasıl da ona yakışacak şekilde davrandığıma lanet ediyordu. Ebeveynlerim muhtemelen, çiçekli elbiseler ve yumuşak gülümsemelerle dizlerinin dibinde oturacak bir kız evlat istemişlerdi. Bunun yerine postallar ve ancak bir ustura gibi keskinleşene kadar sessiz kalabilen bir ağız buldular." İkizi ile kendisine lütuf olarak bakılan iki kardeş. Çünkü artık umudun kesildiği o zamanda dünyaya gelmişlerdir. Annesi bunu Tanrı'nın hediyesi olarak görür ve dine daha çok bağlanır. Babası ise onlardan elini ayağını çeker. Sanki varla yok arasıdır Xiomara için. Ailesinin ikizi ile ona olan davranışlar farklıdır. Çünkü ikizi erkek kendisi kız çocuktur. Bu fark Xiomara için anlamsızken dinin kuralları ile yaşayan annesi için gayet normaldir. Xiomara'nın okulda yaşadıkları eklenince hayatında yeni bir yol ortaya çıkmaya başlayacaktır. Bilmediği ve kendine güvenmesi gereken bir yol... Kitapta Xiomara'nın şiirlerini okuyoruz. Ancak şiirlerin bir araya gelmesiyle hikayenin kendisi oluşuyor. Yani her şiir bir bütünün parçası. Sizi içine çekecek bir hikaye okuyorsunuz ama hikaye şiir türü ile yazılmış. Ben okurken zevk aldım. İlk defa bir hikayeyi şiir türünde okudum. Ayrıca kitap ödüllü bir kitap. National Book Award Genç Yetişkin kategorisi altın madalya ödülünü kazanmıştır. Eğer bir kızın kendini tanıması ile ilgili bir yolculuk yapmak istiyorsanız ve bunu şiirlerin oluşturduğu bir hikaye ile yapmaya hazırsanız bu kitabı okumalısınız.

Şair XElizabeth Acevedo · Salon Yayınları · 2019262 okunma

93 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

fulden ufacık