Yılmaz Güney-Sürü • • #alıntı “Bunların yüreklerinde şuncacık insanlık kalmamıştır. Millet soyguncu vurguncu kesilmiştir. Biz eskiden eşkiyaları dağda bilirdik. Şimdi düzdekiler eşkiyaların piri olmuşlar. • • “Sürü, şafağın aydınlığında, o gök boşluğu altında dağları, bayırları aşıyor. Kendine özgü sesler, bağırışlar, ıslıklar..” • Kan davasının son hızla sürdüğü dönemlerin birinde geçiyor kitabın hikayesi. Barış olsun diye karşı taraftan bir kız alınıyor. Ama maalesef bu geçici barış çok uzun sürmüyor. Ve tabi alınan kıza her an düşman kanı taşıdığı hatırlatılıyor. Her şeye rağmen onunla severek evlenen kocası ise ailesi ve karısı arasında kalmaktan perişan halde. Geçimlerini büyük şehirlere sürü götürerek sağladıklarından, Ankara ya götürecekleri sürüden sonra ailesinin yanından ayrılmaya karar veriyor. Bu sürünün yerine sağ salim ulaşması, onların hayatlarının geri kalanı için çok önemli. Onlar da biliyor ki her şey bu yolculukla ya devam edecek ya da tamamen bitecek.. • Sosyal bir sorun haline gelmiş olan kan davası bir dönemin kanayan yarası resmen. Nice aileler bu yüzden boş yere telef olup gitti.. Tıpkı birbirine düşman iki ailenin telef ettiği Berivan ve Şıvan gibi.. Çarpıcı bir hikaye. Tavsiye ederim, keyifli okumalar

SürüYılmaz Güney · İthaki Yayınları · 2017124 okunma

·

42 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Merve Damla Mungan 8k