2020 yılının ilk kitabını daha demin bitirmiş bulunmaktayım... Cemil Meriç Kozan o kadar güzel bir karakterdi ki sanırım ağlayacağım. Şu an kendimi tutuyorum sonu çok tatlıydı. Hele ki benim gibi mutsuz sonlara bayılan biri içinse bayağı mutlu bir sondu bu. Her neyse gelelim Limon Çiçeği hakkında ki incelememe -yorumuma- Kitap fazlasıyla naif bir aşk kitabı ama böyle vıcık vıcık ya da sıkıcı derecede klişe olanlardan değil. Fazlasıyla mantık ve kalbin birlikte ilerlediği, aşk ve gurur tadında bir kitaptı. Mektuplaşmak 21. Yüzyılda her ne kadar garip gelse de Ecrin ile Meriç’in mektupları içimi sımsıcak etti. Ecrin’in çalıştığı kitabevinin karşısında dillere destan bir sahan vardır ve Ecrin bu sahafın sahibi olmak için hayaller bile kurmuştur. Sahibini tasvir edişi en başından bile insan için gerçekçilik katıyor, hani gerçekten böyle biri var mı varsa söyleyin yalvarırım moduyla okuyorsunuz kitabı. Meriç’in arkadaşlarıyla kitap karakterleri hakkındaki tartışmasına ortak olan Ecrin sahaftan postalandığında CMK için mektup yazar ve böylelikle mektup arkadaşlıkları başlamış olur... Tüm duyguları o kadar güzel yazmış ki Betül Güçlü bu kitap birkaç defa daha okunacaklarım arasında. Okumayanlara önerimdir beğeneceğinize fazlasıyla eminim.
