Ahmet Telli'nin yayınlanan ilk şiir kitabıdır. Sevgi, aşk, ayrılık, dostluk, kıskançlık, acı, umut, korku, cesaret, tutku...
Adı üstünde yangın yılları ve yangınları anlatıyor şiirlerde.
Ahmet Telli; şiirlerle kendini ve yaşadıklarını sorguluyor
Sunu" dan Alıntı
Toplumsal gerçekliğin belirlediği duruş, sanatçıyı, inanç zeminine sürülüklüyorsa, burada bir terslik var demektir. Çünkü değiştirilmesi gereken gerçeklik, onun dışına çıkılarak kavranabilir.
Sanatçı, doğrulardan, gerçeklerden, haklılıklardan örtülü bir egemenlikçi oluşum karşısında da, her türlü egemenlik ve eşitsizlik ilişkisinin meşruiyetini reddeden bir zeminde olabilmelidir.
Kitaptan Alıntılar
Ve artık
Gelmene gerek kalmamıştır
Ey zulüm
Bir yalnızlık mıdır bunca çoğaltan
acıyı ve biberli yanılgıyı
ve bir yalnızlığı kabullenmek midir
inceden ve usuldan başlatan
yürekte burgaçlanan sancıyı
Birer kanlı gömlekti günler
yılan dilli bir yangındı tenimizde
sanki `nesimi´ydik derimizi yüzüyorlardı
ama biz hep aynı coşkuyla,
yineliyorduk sevdamızı.
Çorak bir toprak gibi çatlayan
aşksız suratların buyruğudur
ki alın yazısı diye
gelip çivilenmiş
iki kaşımızın ortasına
Hep ağladığımız yer gidilen
Kara tahtaları
Yeşile çevirdiler de
Yeşil umutlarını
Karaladılar çocukların.