Gönderi

Vefalı, Asil Türk
Georges Remon Balkan Savaşı'nı izleyen bir gazeteciydi. 16 Kasım 1912 tarihinde defterine şunları karalamaktaydı: Buraya gelen gazetelerden öğreniyorum ki bir büyük katliamdan söz edilmektedir. Onlara göre Türkler çekildikleri yerlerde Hıristiyan ahaliyi katletmiş ve her şeye saldırmışlardır. Illustration okuyucuları, elbette hislerime yenilip mağlup Türkler hakkında aleyhte ve lehte hayal gücümün işletmemi benden beklemeyeceklerdir. Türklerin ricatı sırasında kendileri ile birlikte bulundum. Çorlu ve Çerkezköy felaketlerini onlarla birlikte yaşadım. Şunu hemen söyleyeyim ki çekildikleri sırada her şeylerini yitirmiş hatta Hıristiyan ahalinin kinine hedef olmuş Türk askerinin tek bir şiddet hareketine, yağmasına ve katil olayına rastlamış değilim. Aksine otuz kadar gazeteci bu yenilmiş askerin ortasında kaldık. Türkçe bilmiyorduk. Şapkalarımıza, pelerinlerimize ve konserve kutularımıza bakıyorlardı Türk askerleri. Ama saldırma asla... Asla... Aksine zaman zaman çadırlarımızı kurmaya ve paketlerimizi taşımaya bile yardım ettiler. Dünyanın başka hiçbir yerinde yenilmiş, bütün kıymetlerini kaybetmiş, sahipsiz kalmış başka bir askerin hareketlerinde ve çehresinde böylesine bir asaletlik ve dostluk bulmak kabil değildir.
·
38 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.