Gönderi
İnceleme yazmak için hazır mıyım bilemedim. Ben başlayayım elbet kelimeler dökülür deyip başlamalıyım.
Yeraltı edebiyatı denince aklıma Charles Bukovski, Chuck Palahnıuk, gibi yazarlar gelirdi. Bizde de Hakan Günday varmış ondan bihabersiz yaşamışım bunca sene. Olsun zararı yok deyip kendimi avutuyorum. Lise yıllarında yazmaya başlayan ve 23 yaşlarında bitirdiği romandır Hakan Günay'ın. Haliyle o yaşlarda yazan biri için güzel bir kitap diyebilirim. Ama açıkçası aman aman müthiş bir kitap demeyeceğim. Belki de büyük beklenti içerisindeydim başlarken bu da etkilemiş olabilir. Kötü bir kitap da dersem haksızlık etmiş olurum. Kitap üç bölümden oluşuyor. İlk bölümde pek ısınamadım. Ne zamanki Kinays ve Kayra'nın yolları ayrıldı sevmeye başladım. (Ne yapayım hassas bir insanım cinayetler bana fazla geldi)
Konusu genel olarak kendilerinden vazgeçen hayattan hiçbir beklentileri olmayan, henüz yaşamadan yaşamdan nefret eden iki gencin hayatı anlatılıyor. Küçücük yaşlarında nefreti, öfkeyi sırtlarında taşıyan bu insanların kendi kendilerini bitirme hikayeleri kusursuz bir anlatımla bizleri sarıp sarmalıyor. Kitabın tek sıkıntısı ağır ilerlemesi çünkü kitap ağır felsefi, psikolojik çözümlemeler de içeriyor. Düşünmeye çalışarak okursanız zamanınızı alır. Daha sakin bir dönemde okursanız beğeneceğinize inanıyorum. Ama ben vurdulu kırdılı film de kitap da sevmediğim için bana hitap etmedi. Yine de okuduğuma pişman değilim kesinlikle okunmalı. Kitaptan güzel bir alıntıyla bitirip vedalaşalım. :)) "Oysa hayat, her bölümde ayrı bir hikayenin döndüğü neşeli bir dizi değil,sonunda herkesin öldüğü ve katilin bulunmadığı sıkıcı bir filmdi."
·
8 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.