Kitap okuyan mı, yoksa gezen mi daha çok bilir derler... Müslümanın ilk emri okudur. Gerçekten okumak insanı diyar diyar dolaştırıyor. Hani diyoruz ya "keşke sahabe döneminde olsaydım" işte sen okudukça orada oluyorsun, yaşanan hadiseleri bildikce oradaymış gibi etkileniyorsun, gözlerin doluyor, bazen hüzün bazen mutluluk hepsini hissediyorsun...
Ne yazık bir nesil yabancıları tanıdığı kadar kendi öz benliğini, annelerini tanımıyor. Hz. Fatıma, Hz. Aişe'ye aşık bir Hanım'ın, kore dizilerine aşık olabileceğine inanmıyorum.
Öyle anneler var ki, onları okuyunca "Müslüman hanım var mı böyle acaba" diye düşünmüyor değilim.
Allah azze ve celle bizleri kendi yolunda gitmeyi, kendisine halis kul olmayı, bu davada hakkın tarafında olmayı nasip etsin. Bu davada sahabe ve hanımlarının itikadını, mücahideliğini taşıyacak eşler nasip etsin.