"Ben hasta bir adamım..." Kim bu hasta adam? Yer altına çekilmiş bir anti kahraman. Memnuniyetsiz, öfkeli, nefret dolu, tutarsız, kibirli bir memur. Ama hepsinden de önce mutsuz bir adam. O kadar mutsuz ki kendisi gibi başkalarının da mutsuz olmasını istiyor. Kendisi küçük düştüyse başkaları da düşmeli. Hayatın ondan çaldığı her şeyin hesabını sorma şekli olarak başkalarının canını da o yakmalı. Bir şeyi sevme ya da ondan hoşlanma ihtimali varsa o "şeyi" ortadan kaldırabilir. Yapabileceklerinin sonu, sınırı olmadığını bilen biri ya bilerek kötülükler yapar ya da yer altına çekilir. Bu adam ikisini de yapıyor. Dostoyevski'nin uzun bir monolog şeklinde yazdığı, Nietzsche'nin "hakikati kanla haykıran kitap" dediği, benim bir adamın sayıklamaları ve hatta kustukları olarak gördüğüm bu kitaptaki karaktere bazen hak verecek ve onda kendinizden bir şeyler bulacaksınız. Arada bir onun için üzülecek, ona çok kızacaksınız. Tanıyıp tanıyabileceğiniz en çelişkili insan bu kitaptadır. Eğer bu karakter ikizler burcu değilse ben de bir şey bilmiyorum. Kendi kendini memnun edemeyenleri, kendine kendini beğendiremeyenleri, en acımasız eleştirileri hep kendisine yapanları, içinde susmayan bir ses olanları ve o sesi olumsuz konuşmasına rağmen susturmayanları "sadece ben mi böyleyim?" diye düşünmekten kurtaracak olan da bu kitaptır. Çoğu kişi tarafından Dostoyevski'ye Giriş 101 kitabı olarak görülen bu kitabı kısa zamanda okudum. Tam olarak hakkını verememekten korktuğum için, Liza'ya daha da üzülmek için, yemekte buluşulan arkadaşların beni daha da sinirlendirmesi ve bu yer altı adamını daha derinden dinlemek için geniş bir vakitte tekrar üstünden geçeceğim. Meraklısı İçin Not: Kitabın serbest bir uyarlaması olarak Zeki Demirkubuz tarafından 2012 yılında 2 saatten kısa olacak şekilde yapılan "Yeraltı" filmini de izleyebilirsiniz.

Yeraltından NotlarFyodor Dostoyevski · City Publishing · 0128bin okunma

·

16 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hilal Ku