Beyefendilik kavramı, T'ang ve erken Sung dönemlerinde önemli gelişmeler gösterdi. Örneğin, hiçbir özgün yapıt çağımıza dek kalamamışsa da, Çin'in en önde gelen güzel sanatı durumundaki resmin klasik biçimlerini bu dönemde aldığını söyleyebiliriz. Şiir de, Li Po'nun (İ. S. 705-762) ve Tu Fu'nun (İ.S. 712-770) yapıtlarıyla klasik biçimini aldı. Bu ozanların şiir ölçüleri, halk şarkılarının ritmlerini inceltip geliştirdi; böylece daha sonraki kuşakları bağlayan biçimler yaratılmış oldu. Li Po'nun şiirlerine özgü tazeliğe ve özyaşamsal çeşniye öykünmek, onun şiir ölçüleri tekniğine öykünmekten çok daha güçtü. Öyle ki, onun hakkında yargı verebilme yeteneğinde olanlar, Li Po'nun, Çin lirik şiirlerinin yalnızca öncüsü değil, aynı zamanda en büyük ozanı olduğu noktasında görüş birliğine vardılar.