Gönderi
Anlamayı Bırakın Kitabı Hissedin
Sizlere Franz KAFKA’nın Dava kitabından bahsetmek istiyorum. Bu kitabı askerdeyken o dönemdeki çok aşırı boş vaktimden dolayı tam üst üste 3 kez okudum. Ve tahmin ettiğiniz üzere 3’ünde de pek bir şey anlamadım… O zamanlar Kars’ta D&R yoktu, D&R’ı geçtim daha D&R, TveK’yı satın alıp şubelerini zimmetine geçirmemişti bile. Bende Kars’ta basit bir çarşı izninde TveK’daki indirimden yararlanarak Franz KAFKA’nın Dava kitabını almış bulundum. Açıkçası 3 sefer üst üste okuduktan sonra oldukça pişman oldum fakat Sait Faik ABASIYANIK okumak o kadar çok hoşuma gidiyordu ki kitaplarını bu kadar çabuk tüketmemek için alternatif yazarlara sarmalıydım. Tabi kader de beni Franz KAFKA’ya doğru adeta itti.
KAFKA’nın dava kitabı gerçekten çok karmaşık bir kitap. Hatta içinde bulundurduğu metaforu ben mi anlamadım acaba, çok mu ironi dolu ve benim kapasitem buna yetmiyor diye düşünürken internette kitap hakkında biraz araştırma yapıp Franz KAFKA Dava kitap yorumları diye aramalarda çıkan sonuçları inceledim. Ve sevindim açıkçası çünkü bu kitaptan hiçbir şey anlamayan tek ben değilmişim. Bir çok normal insan gibi bende kitabı anlamamışım, hatta beyninin bizden daha büyük bir bölümünü kullanan Albert EINSTEIN bile bu kitabı anlamamış. Yani sizde bu kitabı anlamamış ve bu kitap ne anlatıyor diye internet üzerinde kitap yorumları okuyorsanız emin olun yalnız değilsiniz ve kendinizi kötü hissetmeyin. Sorun sizde değil, Franz KAFKA’da..
Kitaptan tek anladığım. Rahibin Joseph K. İle olan konuşması. Sadece bu konuşmayı bir şeylere yorabildim. İnternetten hakkında ki yazılara baktığımda da yorumlara yaklaşmışım bunu gördüm. Fakat benim merak ettiğim acaba insanların bu yorumlarını Franz Kafka duysa ne derdi? Tabi ki o koca kibrinden dolayı yorum yapan kişileri ilk önce onaylayacak ve ardından yaptıkları yorumlar hakkında antitez üretip onlara farklı cevaplar verecektir. Oysa daha az kibirli olan bir Oscar WILDE olsa bu yorumlara “hadi canım cidden mi?”, “Orada onu mu demişim?”, “Bak sen!”, “Yok ya!” gibi yorumlar yapardı.
Neyse çok uzun bir geyik yaptım bu sebepten dolayı beni bağışlayın. Artık kitabın konusu hakkında konuşalım. Franz KAFKA Dava kitabında, insanların düşündüklerinden daha basit bir şeyi anlatmış olabilir mi? Yani sistematik olarak karanlık çağı, karanlık çağın yetersiz adalet sistemi, bu çağdaki insanların memuriyet anlayışı ve bu kavramların ontolojik yaklaşımı yerine daha minimalize düşünürsek sadece kendimizi, bize anlatmış olabilir mi? Davanın başlangıcı bu hayatta sorumluluk sahibi olduğumuz, okulumuzu bitirdikten sonra yada hiç okumadan çalışmaya başladığımız zaman olabilir mi? Çünkü o zaman da aslında bir dava edinmiş oluyoruz. Artık arkamızda ebeveynlerimizin desteğini görmeyi bırakıyoruz. Artık düşersek bizim kolumuzdan tutan olmayacak bunu fark ediyoruz ki bir zaman sonra düşüyoruz da ve başlıyoruz aranmaya. Tıpkı Joseph K.’nın ressam ile olan muhabbetleri gibi, kendini savunması gereken bir avukat bulması gibi. Bizi kaldıracak birileri arıyoruz. Ve sonra dava ya karşı olan ilgisizliğimize ne demeli? Gelecek planları olmadan yaşayan insanların günü kurtarmak için olan büyük çabalarımı acaba.
Kitap hakkında biraz daha bahsetmek istiyorum aslında ama Albert EINSTEIN’ı haklı bulduğum için sadece yüzeysel olarak bana hissettirdiklerini anlatıp hakkında biraz geyik yapmayı tercih ediyorum. Dahininde dediği gibi insan beyni bu kadar karmaşık olamaz.
serkandinc.com.tr/okuduklarim/fra...
·
4 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.