Gönderi

Ateşim çıkmış gibi kanım tutuşur, zihnim bulanır. Sebep her zaman farklı olur. Bir koku, bir bakış, duyusal bir uyarı ya da beni ateşin içine sürükleyen bir ihtiyaç olabilir bu sebep. Bu hale geleceğimi önceden pek fark edemem. Düzeldiğim zaman da bazen doyum bazen suçluluk bazen de büyük bir mutluluk hissederim. Fakat bu ateşin beni sarmasına asla engel olamam.
Sayfa 270Kitabı okudu
·
44 görüntüleme
Düşsel Yalnızlık