Acı, yine acı.
Anlamsız ve sebepsiz gibi gelen ama sürekli insanı kendi 'ben'ine kaçmaya zorlayan, soyutlayan, sorgulayan bir acı.
Bir hayal kırıklığının ürünü sanki.
Beckett 'in bütün kahramanlarını yoran, yalnız bırakan, dünyanın anlamsızlığında kendi anlamını aratan ve her şeyi dışardan izliyormuşcasına hareketsiz kılan, tuhaf, Beckett
