Sen Geldin Diye
Gidişinden beri uzun cümleler kuramıyorum. Daha bir seviyorum üç noktaları. Ne zaman sol yanıma düşerse sızın, birkaç üç nokta daha koyuyorum yarım kalmış cümlelerime.
Ve sonra daha bir seviyorum seni ve sensizliği.
Çıplak pencerelerden izliyorum hiç geçmeyeceğin köşe başlarını.
Sonra soğuyor cümlelerim. Kendi halinde ağır çekim bir melodiye dönüşüyor kalbimin çırpınışları. Yokluğuna sarılıyorum.
Kum taneleri gibi her yanıma savrulan mecalsiz düşünceler ve nefesin... Ruhumun en ağır kelepçesi...
Şimdi hangi sonbaharı giyinmiş şehirlere düşse yolum, her bir yaprak hışırtısında sen geldin diye seviniyorum.
Sayfa 78 - Destek Yayınevi