Gönderi

Mamak'ta sol görüşlü tutukluların sayısı, önceleri sağ görüşlülere oranla çok fazla idi. Yönetimin görüş ayırımı yapmadığı koğuşlarda sayısal dengesizliğe, karşı denge sağlanıyordu. Her grup kendi içinde büyük bir dayanışma örneği gösterdi. Ülkücüler, sayıda az oldukların­dan birbirlerine daha fazla kenetlendi. Yazıcıoğlu, "Yönetim karıştır-barıştır adı altın­da bizi birbirimize kırdınnak istiyor" diye düşündü. Karşıt görüşlü tutuklular birbirleriyle kavga ederken, yöneticiler rahat edecekti. Mamak'ta düşünen insanların yeri tecrit hücreleriydi. Yazıcıoğlu, bir yanlışlık sonucu geldiği koğuştan, ülkücülerle ilişkisi koparılmak için 2.5 metrekarelik hücreye gönderildi. Altlı­üstlü iki ranzada dört kişi yatıyordu ve üç kişi sol görüşlü idi. Tutuklular, birbirleriyle kavga etmenin cezaevi yönetiminin ekmeğine yağ süre­ceğini biliyordu. Ayrıca herkes, aynı zulmü yaşı­yordu. Bu sessiz denge sayesinde Muhsin Yazıcı­oğlu, üç sol görüşlü tutuklu ile aynı hücrede kalmaktan rahatsız olmadı
1 görüntüleme
Elayeyeumbrella