YİNE YENİDEN
Yine bir akşamdı. Yine bir yenilgiydi. Jilet gibi bir nefrete yenilmiştim. Bir kere bile ayak basmadığım caddelerde, sokaklarda yalnızdım. Gün doğana değin beynim karmakarışıktı. Hem dermansızdım, hem uykusuzdum. Zaman denen dostum belki de düşmanım, geceyi çoktan silip süpürmüştü. Sabah öylesine iniyordu ki üstüme. Caddelere,