"Tüfek, askerin namusu" diye öğretilmişti; olur olmaz yere bırakılmazdı. İki yıl sonra lise öğrencisiyken çıktığımız bir uzun yürüyüşte verilen kısa molada, işemek için tüfeğini duvara dayamış olan bir arkadaşımıza Doğulu bir yarbayın atın üstünden,
- "Ulaaa, ananın tığı değil o.. Ananın tığı değil oooo!.." diye bağırdığını hiç unutamiyorum.