Vapurlara Küsmek'i çok beğenmiş bazı öykülerinden çok etkilenmiştim.Açıkçası bu kitabı okumadan endişelerim vardı ya Vapurlara Küsmek'ten aldığım tadı alamazsam ya oradakiler yazarın en iyi öyküleriyse diye.Çok şükür öyle olmadı onun kadar kadar güzel,etkileyici öyküler var bu kitapta da hatta şöyle söyleyebilirim Yeşil Cip,Kırlangıç Meselesi ve Sağ Sol hariç diğer on bir öykü çok hoşuma gitti.Öykülerin en hoşuma giden yanı bir olay yaşanıyor, bitiyor orada sona erebilecekken bir kaç cümleyle ve sanki o olay hiç yaşanmamış hissi verecek şekilde devam ediyor öykü.Sanırım tanıtım bülteninde de sözü edilen "büyük kırılmaların sıradanlaşması" bu olsa gerek.Ayrıca Şikeste:kırılmış,kırık,kırılmış bir şeyden ayrılan parça demek öykülerin altındaki ortak temaya yakışır bir isim olmuş.