Merhabalar; "Fer" çeşitli platformlarda, raflarda gözüme takılan merak ettiğim bir kitaptı ve sonunda bir dost hediyesi olarak elime düştü. Güzel kapak, etkili reklamlar, kolay ulaşılabilir dağıtımlar yoluyla kendini büyütebilen bir kitap. Merakla okumaya başladım ve bu merakım hep devam etti. Çünkü hep bekledim bir yerinde bir şey değişip beni şaşırtacak mı diye. Fakat öyle olmadı. Oldukça basit bir anlatımla yazılmış, kısa cümleleri olan kolay anlaşılabilir bir üslubu var yazarın. Ben bu tarz kitapları "çerez" olarak isimlendiriyorum. Anlatım bunaltmıyor fakat kelime ve hatta cümle tekrarlarından kaynaklanan bir sıkıcılık var. "Yeter tamam anladım yazar bey" dedim zaman zaman. Aynı durumu farklı farklı cumlelerle anlatmış yazar. Şahsi fikrim olarak kitabın önemli bir kısmı bu şekilde oluşmuş. Karakterler arasındaki diyaloglar doğal konuşma biçiminden çok mesaj verir tarzda bilgilendirme cümleleri şeklinde ilerliyordu. Bu tarz beni roman okuma zevkinden uzaklaştırdı. Daha çok kamu spotu diyalogları gibi geldi. Kaldı ki bölüm aralarında zaman zaman kısa bilgilendirme ve mesaj içerikli cümleler zaten varken öykü içindeki diyaloglara yerleştirilmesi pek hoşuma gitmedi. Bir mülteci hikayesi FER. Güzel mesajlar içeriyor. Kurgu oldukça etkili sadece daha etkili bir anlatım olsun isterdim. Bir mücadele ve direnişin getirdiği başarı örnek olacak nitelikte bir karakter ile farkındalık yaratılıyor. Bir çok anlamda güncel bir kurgu. Aynı fikirde oluruz ya da olmayız ! Şahsi olarak kurgunun bazı paragraflarında "o kadar basit değil", "o öyle değil", "bir de diğer taraftan bak" v.b yorumlarla yazara karşı çıktığım oldu. Fakat düşündürebilen, karşıt ya da aynı fikir oluşturabilen her eser başarılı olmuştur diyorum. Özellikle seri bir şekilde okuyup bitirmişsem yazar-okur arasında ki bağ kurulmuştur diye düşünüyorum. Özet olarak, şiddetle tavsiye etmem ama okunabilir bir çalışma diyorum.

Benim Adım FerOnur Alan · Zebra Yayınları · 201755 okunma

·

17 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

NeSsLe