Büyük ağabeyimin adı Şükrü, küçüğün ki Enver . Annem , babam yemeğe besmeleyle başlar, yemek bitince de "Ya RABBİ şükür" derlerdi. Ne ki annem Şükrü ağabeyime de ŞÜKÜR derdi .. Enver abim küçücük ama bunu ayirt etmis . Annemin her yemekten sonra Şükrü ağabeyimin adını söylediğini sanıyor bundan da alınıyor kıskanıyor.
Bir yemek sonrası gene 'Ya RABBİ şükür denince, Enver ağabeyim başlamış ağlamaya, demiski
" Hep ya RABBİ şükür , ya RABBİ şükür
Ya RABBİ Enver diyen yok