Doğduğum şehirde, bir kadın ve kızı yaşıyordu; ikisi de uyurgezerdi. Bir gece, dünya sessizliğe gömülmüşken, anne ve kızı, uykuda olsalar da, yürürlerken sisler altında bir bahçede karşılaştılar. Anne konuştu ve şöyle dedi: “İşte! İşte benim düşmanım! Gençliğimi mahveden, hayatını benim hayatımın yıkıntıları üzerine kuran sensin! Seni bir öldürebilsem!” Kızı da konuştu ve şöyle dedi: “Hey gidi iğrenç, bencil ve yaşlı kadın, özgür benliğimle ben arasına giren, hayatımı kendi solgun hayatının bir yankısı haline getirmek isteyen sen değil misin! Öldüğünü bir görebilsem!” O anda bir horoz öttü, iki kadın da uyandılar. Anne, tatlı tatlı, “Sen misin, canım!” dedi kızına. Kızı da cevap verdi incelikle: “Evet, sevgili anneciğim!” Halil Cibran’ın Mezcup kitabından beni etkileyen parçalardan birisi de uyurgezer kısmı oldu. Halil Cibran insana okudukça çok şey katabilecek kendi iç dünyanızı doyurabileceğiniz bir yazar kesinlikle okunulmasını tavsiye ediyorum.

MeczupHalil Cibran · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202117,7bin okunma

·

2 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.