...son bakışın gücüne de inanıyorum ben. Ayrılıp giden insanın ruhu bir kereliğine asla unutamayacağımız biçimde en gizli köşelerine kadar aydınlanıyor. Kimileri hep ışıyacak gölgelerini bırakıyor bize. Ansızın parlayarak karşımızda beliriyorlar. Durup gülümsüyorum o zaman, ayrılık anları, gerçek tanışma anlarıdır, gözden yiterken ruhu yücelenler var; onların arkalarından bakarken, hep işte, buradan ayrılacakları ânı önceden iyi bir duyguyla düşlemiş oldukları aklımdan geçiyor.” Latife Hanım bütün suçlardan günahlardan arınmış huzur içinde bir yaşamın olduğu adı Unutma Bahçesi olan bir bahçe düşünmüş ve cennetle eşleştirmiş. Unutma Bahçesi, unutma/hatırlama kavramlarını incelerken, insanın vahşiliği, iktidarın gücü ve gücün tadı üzerine de eğiliyor. Değişik karakterdeki kahramanlarıyla, belleğin ve toplumsal rollerin, çelişkilerin altını çizen Latife Tekin belki de daha çok unutamamanın kitabını yazmış.Yer yer kitapta kopmalar yaşasak da yine o bahçeye dönüyorsunuz.

Unutma BahçesiLatife Tekin · Everest Yayınları · 2010624 okunma

·

171 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.