Okuduğum ilk Kazancakis kitabı ve sanırım başlangıç olarak en ideali. Dili çok sade ve akıcı. Öykü ise buram buram Anadolu. Sanki Yaşar Kemal okuyormuşum gibi geldi. Tabii Yaşar Kemal'in insana, görmediği yerleri, bilmediği tatları yaşıyormuş gibi hissettirdiği betimlemeleri yok bu kitapta. Anadoluda Likovrissi adında bir rum köyünde geçiyor öykü, kurtuluş savaşının hemen öncesi sanırım. Paskalya sırasında köyün ileri gelenleri, 7 yılda bir yapılan ve gelecek yıl yapılacak İsa'nın çarmıha gerilişi ve dirilişini canlandıracak oyun için isa ve havarilerini seçmeye karar verirler. Köy halkından belirledikleri kişileri bilgilendirip bundan sonra tavırlarına ve davranışlarına dikkat etmeleri ve hristiyanlığa yakışır davranmaları konusunda uyarırlar. Bu arada, köyleri yakılıp dağıtılmış bir hristiyan topluluğu Likovrissi’ye gelir. Aç ve yoksul durumdaki bu insanlara köyün tamamına yakını sırtını döner. Oyun için seçilmiş İsa- Manolios- ve havarileri bu insanlara yardımcı olmaya çalışır ve onları yakındaki Sarakina dağına yerleştirirler. Bundan sonrası tam bir ezen, ezilen hikayesine dönüşüyor. İsa ve havariler kendilerine salık verilen öğütlerin köyün 'hristiyanları' papaz, yargıç ve diğer ekabirler tarafından yerine getirilmediğini görüp Sarakina'daki cemaatin papazı Fortis'in bilge ve mütevazi davranışlarından etkilenirler. Başta köyün ileri gelenleri ve ağası olmak üzere tüm köylülerin acımasızlığı, sarakina’da yaşam savaşı veren açlıktan çocuklarının ölümünü gören ve üstüne bolşevikle suçlanıp eziyet gören halkın öyküsü, İsa- Manolios ve ‘havarileri’ etrafında incilden metaforlarla anlatılıyor. Ve sonuçta yine, dini ve otoriteyi kullanan güçlülerin, haklıları ezip mağlup ettiği bir mücadele görüyoruz.