Yeni Müdür
Müdürün odasına gittim, Camlı masaya dirseklerini dayamış, asık suratlı bir adamın karşısındaydım.— Hoş geldiniz beyim, dedim, elimi uzattım. Sıkıp sıkmamak için duraksadıktan sonra elimi sıktı.— Siz ne iş yaparsınız? dedi.— Kim? Ben mi?— Evet, zatıâliniz? Memurum.— Ne memuru? Amma da soru...— Bu dairede memurum.— Anladım efendim, ne memurusunuz? İşiniz ne?— Vallahi, burada arkadaşlar arasında ayrı gayrı yoktur. Onun için...— Daireye kaçta gelirsiniz?— Hiç belli olmaz. Ama öğleden önce mutlaka gelirim.— Sabah dokuzda gelmek mecburiyetinde değil misiniz?— Bir iş yok ki Beyefendi. Erkenden gelip de ne yapayım?— Öyleyse evinizde oturun. Hiç gelmeyin.— Aman Beyefendi, evde sabahtan akşama kadar oturup kadın kavgası, çoluk çocuk dırdı- rı çekilir mi? Birkaç zaman geçsin, göreceksiniz Beyefendi, zatıâliniz de sabahtan akşama kadar evde oturamazsınız. Başınızı dinlemek için daireye gelmeye mecbur kalırsınız.
ATMKitabı okudu
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.