Seyahatnameler bu zamana kadar çok ilgimi çekmiş değildi açıkçası. Okumak istesem nereden başlayacağımı, okuduğum seyahatnamelerde neye dikkat edeceğimi bilmiyordum. Yani bu konu engin bir denizken ben kenarından bakan biri bile sayılmam. Ama sayın

zafer saraç'ın "Seyahat Diyen Kitaplar" adlı inceleme kitabı sayesinde bir nebze fikir sahibiyim artık. Sayın Zafer Saraç sadece seyahatnameleri incelemekle kalmamış, "seyahatname okurken nelere dikkat etmeliyiz, neler aramalıyız" sorularına cevap vermiş adeta. Örneğin "seyahatnamede harita kullanılmış mı? Savunduğu tezleri kanıtlamış mı?" gibi bir çok püf noktaları aramış. Ve yirmi beş kitap incelemesi ortaya çıkmış. İncelemeleri okurken kendi milletim adına birazda hüzünlendim. Seyahatler genelde batıdan doğuya doğru bir akış izlemiş. Bizim topraklarımızı, bizim insanlarımızı hep batılılar anlatmış. Bu sebepten de asılsız, kulaktan dolma bilgiler yer almış seyahatnamelerde. "Keşke daha çok kendi insanımızın bakışıyla okuyabilseydik bizler için önemli olan beldeleri" diye düşünmeden geri alamadım kendimi. Sayın Zafer Saraç da benimde aynı duyguları sık sık hissetmiş anladığım kadarıyla. Bu incelemelerden bir kaç tanesine ayrıca değinmek istiyorum. Bunlardan biri "İbn Fadlan Seyahatnamesi" inceleme sonucunda kesinlikle okuyacağım dediğim ilk seyahatname oldu. Bir diğeriyse Emel Esin'in "Türkistan Seyahatnamesi". Türk tarihine duyduğum yoğun ilgi ve sayın Zafer Saraç'ın anlatımı beni böyle bir sonuca götürdü. Ufkumu genişlettiği için kendisine teşekkürü borç bilirim. Kütüphanemde böyle bir eser olduğu için şanslıyım. Sizin de seyahatnamelere biraz olsun ilginiz varsa yada bundan sonra olsun istiyorsanız (benim gibi) kesinlikle okumalısınız. Okurunuz bol olsun sayın Zafer Saraç.