Gönderi

Ben biçare bir gölge idim. Yanımdan biraz sürtünerek geçen her adamın peşine takılan, ondan ayrılır ayrılmaz, iki kedi yavrusu gibi birbirine sokulan, birbirinin kucağında gülen, ağlayan, bilhassa ağlayan iki çocukla çapaçul biçare bir gölge... "Gül" dedikleri yerde gülen, ağla veya konuş dedikleri yerde konuşan, ağlayan, enterasan buldukları zaman enterasan olan, yüzüne bakmadıkları gün mevcut olmayan biçarenin biri.
Sayfa 147Kitabı okudu
·
2 görüntüleme
Bilal