Gönderi
Okudum bitti. @aysegulcicekoglu dan okuduğum bu dördüncü kitabı. Yine beni benden aldı. Her karakteri ayrı bir sevdim. Yeri geldi kahkahalar attım yeri geldi hüzünlendim. Tüm duyguları yaşadım. @aysegulcicekoglu ilk yazdığı romanmış iyiki ısrar edilip kitap haline gelmiş. Şimdiye kadar yazarın okuduğum karakterlerden Toprak benim için halen bir numara. Devrim ikinci oldu. Gönlüme taht kurdu.
Gelelim konusuna, karakterlere.
Devrim bir insan nasıl bu kadar sevipte onu kendinden uzak tutar. Seni anlıyorum yaşadığın şey o kadar basit bir olay değil tüm aileni bir kazada kaybetmek. Aynısını tekrar yaşamaktan korkmak. Kendini suçlu hissetmen beni etkiledi. Kendide kızmam insanlara zarar verdiğini düşünmen. Ah be Devrim ne zaman mutlu olacak bu adam dedim. Çok sürmedi. Sen farkında değildir ilk başlarda ama Nisan sana hep iyi geldi.
Nisan'a taktığın lakaplar çok güzeldi. Kurbağa yavrusu.
Nisan ne yaşarsa yaşasın güçlü bir karakter. Sen nasıl sevdin böyle. İyi ki vazgeçmedin bu aşktan. Belliydi zaten ama yine de acaba vazgeçer mi diye düşünüyor insan. Aileni hiç tanımadan yurtta büyümen. Bir gün geleceklerini sanman. Yaşıtlarından daha olgun olman. Sorularla insanı şaşırtman. Ve Asuman Hanım 'ın seni evinde kalmasını istemesi. Kader sizi bir araya getirmek için neler yaptı. Kan bağı olmadan da nasıl aile olunur çok güzel okudum. Doruk ve Derin ilk başta uzak dursada Nisan dan daha sonları ayrılmıyorlar.
Devrim ile diyaloglara gülmeden edemedim.
Hiç mi sevmediğin karakter yoktu hiç mi kızmadın diye sorarsanız kızdım ama öyle aşırı değil. Kitapta yerleri az olduğu için bahsetmecegim.
Güzel bir aşk, aile bağı okumak istiyorsanız şiddetle tavsiye ediyorum. Elinize aldığınız an kitap sizi sürüklüyor. Bırakmak dahil istemiyorsunuz. Bittiği zaman da keske yavaş okusaydım diyor insan. Kimler okudu bakalım.
·
85 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.