Peter Pan, en sevdiğim modern masalların başında geliyor. Klasik prens, prenses masallarından her zaman tiksinmişimdir. Karakterleri belli normlara sıkıştırmak, prensesleri her zaman güzel ve kurtarılmaya muhtaç göstermek vs. unsurlar oldukça rahatsız edici.(Peter'ın da söylediği gibi "Bir kız yirmi oğlana bedeldir.")
Fakat Peter Pan çok başka. Karakterlerin iradeleri var. Kendi başlarına birer tipleme değiller. Ana karakterimiz Peter büyümeyi reddeden sevimli bir çocuk. Ve bir o kadar da ukala. Tapılası bir karakter olarak çıkmıyor karşımıza. Sıradan bir çocuk gibi. Tabi biraz farklı, büyümek istemiyor. Yetişkinlerden nefret ediyor. Kendince sebepleri var ve kendince amaçları.