Eskilerden olup paylaşmayı unuttuğum bir alıntı
Evet,hiç kimsenin!... O dakikada gün gibi aşikar olarak gördüm ki, bugüne kadar hiç kimse buna cesaret ederek şu aşağılık ifriti kuyruğundan yakalayıp cehenneme fırlatmamıştır. İstedim ki ben, evet ben tek başıma be bu pek gözlülüğü göstereyim... İstedim ve öldürdüm Sonya!... Nitekim sadece kuvvetimi denemekti. Hepsi bu işte!
Sonya, ellerini birbirine vurarak:
-oh susunuz!... Susunuz!... Diye bağırdı. Siz, Allahtan uzaklaşmışsınız. O da sizi şeytana havale etmiş...
-şu halde, sonya, odamın zifiri karanlıkları içinde yatağıma serilip düşünür, hülyalar kurarken, beni kışkırtan şeytandı, öylemi?
-sus... Gülme böyle küfürdür, bu!... Gülecek halim de yok. Pek iyi ki, bu işe beni şeytan sürükledi.
Sayfa 337 - Kitap zamanı yayınlarıKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.