Kitabı okurken bir an Albert Camus'un Yabancı'sının içinde geziyormuş gibi hissediyor insan. İçimizde hep dolanıp da kimsenin aşikar etmediği bir insan çeşidini adeta kelimelerle yeniden yaratıp da beyinlerimize bu aylaklığı ekmiş gibi. Kitap esas olarak bir insanın beyninin çalışma sistemi gibi ilerlemekte. Nasılki beyin bir şey düşünürken anında farklı bir konuyu düşünmeye kendisini sevk ediyorsa, romanda aynen bu şekilde konudan konuya atlayarak bize insanın bilinçaltını zerk ediyor. Özellikle giriş bölümünde konuşanın kim olduğunu anlamakta insan güçlük çekiyor. Satırları okurken bu cümleleri sarf eden kesin dişidir dediğiniz erkek, erkektir dediğiniz ise dişi çıkarak sizi ters köşe yapıyor. Romanın baş karakteri Bay C. aylak bir adam olup, kendisini tamamlayacak, onu anlamlandıracak, onu hayata bağlayacak daha doğrusu onun tutamağı olacak bir kadını aramaktadır, bir sevgiliyi. Bazen bir restoranda onunla denk geleceği tabusuna kaptırır kendini, bazen bulduğunu sanır da seviştikçe o olmadığınakanaat getirir... Özellikle yazarın ortaya koymuş olduğu Tutamak sorunu harikulade bir tespit, adeta insanların yaşam amacına parmak basmış gibi. Hadi hepimiz kendimize soralım, bizim Tutamağımız ne? Bizi hayata bağlayan, şalterlerimizi kapatmamızı engelleyen hayat amacımız ne? Heyhat!

Aylak AdamYusuf Atılgan · Can Yayınları · 201959,6bin okunma

·

3 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.