Mutluluk varabileceğimiz bir son durak değildir. Kendimizi mutlu hissettiğimiz ilk anda bunun hiç bitmesini istemeyiz ama bitecek. Aynı yoğunlukta ve kesintisiz bir şekilde mutluluğu hissetmek imkansızdır. Duygularımızın yoğunluğu geçtiğinde tekrar aynı şekilde mutlu hissetmek için uğraşacağız ama bu çoğu zaman mümkün olmayacak. Bu durumda yeni arayışlara gireceğiz, böylece yeniden başlayacak mutlu olma mücadelesi. İmkanlarımız varsa belki birkaç defa daha yakalayacağız mutluluk kuşunu. Bu da bir yere kadar tabii. Sonrası bir çaresizlik, imkansızlık ve kabulleniş hali olacak. İşte bu noktada bir teslimiyet duygusu gelişecek ve "normal" insan olacağız. Mutlu olma ihtimali mucizelere kalmış "normal bir insan".
Sayfa 202
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.