giovanni papini bu konuda; ''kuşkucu muyum? maalesef hayır. kuşkucu şanslıdır: en azından bir inancı vardır.'' diyerek dikkatimi uzun zamandır üzerine çekmeyi başardı. ve ne zaman papini'nin adı geçse bu sözü aklıma gelip durur. kuşkucunun neden inancı olmalıdır? kuşku duyan sorguladığı için kuşkucu değil midir zaten? inançtan kastı neydi
