Düşünüyordum içten ve gizli bir acıyla.
Ne istiyordu şu zavallı adam?
Gökyüzü aydınlık ve altında
Herkese yetecek kadar yer var,
Ama neden durmaksızın ve boşuna
Dövüşüyor tek başına ?niçin?
·
8 görüntüleme
Çarlık Rusyası’nın yenilikçi akımlara karşı olduğu, korkulu bir tavırla hareketlenen devrimci algıyı bastırmak için sansür uyguladığı bir dönemde böylesine bir şiirin elden ele dolaşması elbette kaygı vericidir. Çar Nikola I, şiiri okuduktan sonra:
“Hoş dizeler… Söyleyecek söz yok!” der ve “Yasaya göre gereği yapılsın.” der.
Bunun üzerine Lermontov, Kafkasya’ya, Nijgorod Süvari Alayı’na sürülür.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.