Şu uzun ömrümü heba etmiş hissi yaşıyorum. Yazdıklarımdan, yazacaklarımdan, kitaplarımdan, herşeyden vazgeçiyorum ancak üzerinden iki saat geçmiyor, küçük kâğıtlara not aldığım kitapların peşine düşüyorum. Alınacak ve okunacak kitaplar, aranacak dostlar, yapılacak işler. Saatlerce türkü dinleyebilirim fakat biliyorum ki türkü dinledikçe daha bir dibe çökeceğim. Boş vereceğim. Kahırlanacağım. Allah’ın vermediğine rıza göstermek gerek. Daha doğrusu; Allah’tan istemediğimiz için yarı yolda kalıyor, feveran ediyoruz. En baştan beri Rabbimizden istiyor ve razı oluyor olsaydık bunca umutsuz olmazdık. Rabbimizle aramız iyi değil!
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.