"Onu masamın üzerine, resimlerimin yanına koyarım," dedi Hasan.
Söyleyiş biçimi içime dokunmuş, Hasan'ın kim olduğunu, nerede yaşadığını anımsamak beni hüzünlendirmişti.
Tıpkı babası gibi, bahçedeki o döküntü, toprak kulübede büyüyüp yaşlanacağını şaşmaz bir olguymuş gibi kabulleniyordu.
...
"Emir Ağa?"
"Evet?"
"Biliyor musun... Ben yaşadığım yeri seviyorum." Bunu hep yapar, aklımdan geçeni okurdu.
"Orası benim yuvam."
Sayfa 59Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.