Gönderi
Öncelikle çevirdiğim her sayfada aldığım keyif için minnettarım. Ömrüm boyunca unutamayacağım bu kıymetli hediye için teşekkür ederim:)
Yazar için sanırım yeraltı edebiyatının kurucularından denebilir. Yazdığı dönem(20. yy'ın ilk yarısı) ve ortaya koyduğu esere bakınca bu sıfatı fazlasıyla hak ettiğini düşünüyorum. Ön sözünü yazan Yiğit Bener'in kitap ve yazar hakkındaki açıklamaları da hayli aydınlatıcı oldu. Örneğin:
"Sonuç olarak Taksitle Ölüm de tıpkı Yolculuk ya da Céline'in sonraki romanları gibi, otobiyografik özellikleri olan bir kurgu eseridir. Kurguyla gerçek arasındaki asıl fark, romanın anlatım tarzından kaynaklanan mizah amaçlı abartılardır."
"Bu ölümcül ve edepsiz gülmece, yüzyılın bu görkemli dönemecinde görünürde aydınlanma çağının, bilimin ve toplumsal
gelişimin doruğundayken, farkında bile olmadan insanlık tarihinin en barbar ve kanlı dünya savaşlarına sürüklenmekte olan bir toplumun (özellikle de yazarın ebeveynlerinin tipik birer temsilcisi
oldukları küçük kentsoyluların) maruz kaldığı bu sürekli değişim karşısındaki bunalımını, geleceğe yönelik endişelerini, dramlarını dışa vurur.
Céline, ölümcül bir trajediyi okura tüm çıplaklığıyla aktarıp iliklerine kadar hissettirirken, gözler önüne serdiği kapkaranlık tabloyu işte bu açık saçık, taşkın düş gücü ve okuru yer yer kahkahalara boğan absürd gülmeceyle dengeleyerek katlanabilir kılmaktadır.
Kullandığı dil ve üslup da işte bu projenin hizmetindedir.
Mayıs 1936'da André Rousseau'ya yazdığı bir mektupta, poetika'sının amacını şöyle açıklar: "Yok canım! Ne numarası, sizi
temin ederim ki ben sadece konuştuğum gibi yazıyorum. (...) Yoğunlaşma var burada sadece. Duyguyu yansıtabilmek için tek ifade tarzı bence budur. Ben anlatma derdinde değilim, yalnızca HİSSETTİRMEK istiyorum. Bunu bildik akademik dille, güzel üslupla yapamazsınız."
"Yazar Louis-Ferdinand Céline bugün bile “lanetli", en azından tartışmalı, başta antisemit hezeyan ve yazıları, ayrıca savaş sırasındaki tutumu olmak üzere birçok yönüyle de haklı olarak eleştirilen bir yazar olma özelliğini sürdürmektedir."
Kitabın dili için öncelikle bolca argo içerdiğini belirtmem gerekiyor. Bir diğer özelliği kısa cümleleri ve üç noktayı sıkça kullanması. Ayrıca zaman zaman konuşturduğu karakterler hayli uzun nutuklar çekebiliyor. Bu da okuma hızını zaman zaman düşürüp bir parça yavaşlamanıza neden olabiliyor.
Yazarın kişisel serüveni de hayli ilginç: aşk ilişkileri, özel hayatı, kendisinde travmaya neden olan bir aşk yüzünden edindiği Yahudi karşıtı tutum vs.
Bu arada yazarın Hakan Günday üzerindeki etkisi sayesinde yazar ile tanışmam mümkün oldu. Zira Hakan Günday bu yazarımızdan hayli etkilenmiş diye kitap tarafıma hediye edilmiştir:)
Ayrıca konusu ilgimi çeken yazarın "Gecenin Sonuna Yolculuk" kitabını çok merak ediyorum; okunacaklar listesine ekledim.
Son olarak kitabın konusuna gelirsek:
"Céline, yer yer otobiyografik anlar da içeren bu romanında, hayatını büyük bir yokoluşa adamış Ferdinand'ın hikâyesini anlatıyor. Paris sokakları, pasajlar, tezgâhtarlar, kuyumcular, hayat kadınları, uçan balonlar, tuhaf bilimsel fikirler, sinir krizleri, kayıtsızlık ve hiçlik de cabası...
Yayımlanışından tam 81 yıl sonra Türkçeye
"bulaştırılan" Taksitle Ölüm küfürbaz, asi,
provokatif, müptezel, haz düşkünü, sınır ihlali yapan, kaotik, baba düşmanı bir metin.
Hayatta dikiş tutturamayanların, dahası
tutturmak istemeyenlerin başucu kitabı..."
Yukarıdaki kapaktan aldığım alıntı konusunu gayet iyi özetliyor. Sadece başucu kitabı olması dışında:)
Çocukken bayramda misafirliğe gittiğiniz evde ikram edilen leziz çikolatalardan daha fazla almanız için ısrar eden o mübarek insanların(ne var, bence en mübarek olanlar o insanlardı:) sevgisini, şefkatini ve çikolatanın sevincini yüreğinizde hissettiğiniz Keyifli okumalar dilerim...
·
266 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.