Gönderi

''Ancak dramın ve melodramın tarih kadar eski yasaları uyarınca tıpkı ışığın gölgeye, Tanrı’nın Şeytan’a, Akhilleus’un Thersites’e ve hayalperest Don Quijote’nin sonuna kadar gerçekçi Sancho Panza’ya ihtiyaç duyması gibi her kahramanın da bir antikahramana ihtiyacı vardır. Dehayı gösterebilmek için karşıtının, ölümlülere özgü direnişin ifşa edilmesi, akılsızlığın, hasetin, hıyanetin alçak güçleri gözler önüne serilmelidir. Öyleyse Kolomb’un muhalifleri olan, namuslu, dürüst, önemsiz memur Bobadilla ile çalışkan, açık fikirli Kardinal Fonseca, kötü niyetli haydutlar olarak karalanacaktır. Ama asıl kötü adam unvanının –nihayet– Amerigo Vespucci’ye verilmesiyle Kolomb efsanesinin karşısında Vespucci efsanesi oluşur: Sevilla’da hasetinden çatlayacak kadar şişmiş zehirli bir kurbağa oturmuş, küçük bir tüccar olmasına rağmen bir bilgin, bir kâşif olarak anılmayı istemektedir; ama bir geminin güvertesine adım atacak cesaretten bile yoksundur.''
·
2 görüntüleme
Gül