Rüzgarın sesi yok burada, yoksa kulaklarım duyma yetisine mi sahip değil? Arasındaki farkı bilmiyorum.Daha öncesinde var olan duyuları yitirme duygusu mu bu, yoksa hiç sahip olmamış olmak mı?Arasındaki farkı bilmiyorum.
Ağaçların yaprakları sallanıyor, rüzgarı duymuyorum, hissetmiyorum. Yaprakların rengi yeşil değil, küle dönmüş bir kırıklık var dallarda. Yaşamış ve yorulmuş ve yorgunluk hissine bağlanmış kökler.Kökleri topraktan kaçıyor, kökleri gövdesine kayıyor sanki.Yeryüzü ve gökyüzü yakınlaşıyor birbirine,neredeyse sarılacaklar,sarılıp iç içe geçecekler.Kuşlar kucaklayacak bulutları,balıklar ne yerde ne gökte…Dile gelmez dilsiz bir ağma olmuş doğa,insanlar nerede? İnsanların gürültülü seslerini duyuyorum, evet duyuyorum. Yüksek sesler, çirkin kahkahalar, küstah konuşmalar arasında sesi duyulmaz olmuş yağmurun. Yağmur yağıyor mu, toprağa dokunabiliyor mu damlalar? Göremiyorum, yere ulaşmadan kayboluyor su, kaybediyorum görüşümü. Gözlerim şüpheye düşüyor.Ama görüyorum insanların yüzlerini,insanların yüzleri çirkin, evet görüyorum ve kapatamıyorum gözlerimi.Bedenimin iradesi bilincimin dışında ,bilincimin iradesi bedenimin dışında.Hakimiyet kaynağı yok,bir arada olamayan var oluş sebepleri sebepsiz terk ediyor var olmayı.
Yaşam belirtisi göstermiyor evren.Kara delik içine hapsettiklerini geri kusuyor.Geri dönüşüm sistemi yok evrenin, ne verirsen onu alırsın.Buğday ekip arpa bekleyemezsin topraktan.Hiç vermeden hep alırsan ,sıfırlarsın yaşam döngüsünü.Ve ömür dediğinin nihayeti soluğunun kesilip ,bedeninin yerin dibine girmesi değil,varlığının yüzeyden silinmesidir.
Bilincim kendisiyle diyalog halinde,sorularıma yanıtlar arıyorum.Bilmediğim bir başlangıcın senaryosunda sona doğru gidiş yolunda kayboluyorum.Etrafta biçimsiz bir zeminin üzerine özensizce atılmış gibi duruyor yapılar,zeminin zemine gömüldüğü yerde başlıyor çatılar.Tezatlıklar tuğlasıyla örülmüş caddeler, sokak lambaları aydınlık zamanlarda karanlığı salıyor ortalığa.
Kendi sesimi işitmeden sesim kesiliyor.Vücudumun uzuvları sanki grevde.Bilincim çalışmayı reddediyor,fikirlerim bir ağıdın ortasında yakılıyor.Kendi cehennemimde yanıyorum.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.