Gönderi
Laini Taylor’ın kalemini çok seviyorum. Kurduğu müthiş dünyalar bir yana, hisleri öyle güzel geçiyor ki her kurgusuna bağlanmamak elde değil. Henüz iki kurgusu var. Duman ve kemiğin kızı serisi (3 kitap) Ve Hayalci serisi. İki kurgusunda da canavarlardan bahsediyor ve bunu yaparken bize şunu öğretiyor, canavar yalnızca bir kelimedir. Korku, başka bir şeydir. Kötülük bambaşka bir şey.
Görüntü canavar değildir, canavar o görüntünün altındaki karakterdir. Laini Taylor kitaplarında bunu çok güzel anlatıyor.
Hayalci Lazlo Strange Zosma’lı bir yetimden başka bir şey değildi. Keşişlerin arasında büyürken ona ait olan hiçbir şey yoktu. Neredeyse hiçbir şey. Lazlo, hayal gücünün her şey olabileceğini 13 yaşında girdiği ve bir daha hiç ayrılmadığı kütüphanede öğrenecekti. Hayalleri ona bir amaç vermişti, bir tutku, bir macera. Lazlo efsaneleri bulmak istiyordu. Efsaneleri anlatmak istiyordu. 20li yaşlarının başındayken peşinden koştuğu efsaneyle karşılaşmayı beklemiyordu ama o andan sonra efsanede yer almak için her şeyini feda etmeye hazırdı.
Hayalci’nin kurgusunu o kadar çok sevdim ki. Daha ilk sayfadan hikâye beni yakaladı. Neler olacağını, nasıl bir dünya okuyacağımı, nelerle karşılaşacağımı deli gibi merak ettim. Lazlo’nun hayalleri, hikâyelere verdiği değer beni çok etkiledi. Sarai’ye hayran kaldım. Diğer tüm karakterlerin korkuları, çaresizlikleri beni öyle üzdü ki kitap bittiğinde bir süre ne yapacağımı bilemedim. Neyse ki ikinci kitabın kapağı açıklandı da buna tutunup sabırlı davranmaya çalışıyorum.
Kitapta tekrar tekrar okuyacağım birçok sahne var. En sevdiğim fantastik kitaplar sıralamasında üst sıradaki yerini aldı bile. Kabus Perisi’ni öyle heyecanla bekliyorum ki muhtemelen ön siparişe düştüğü an alacağım. Laini Taylor’ın tüm kitaplarını gözüm kapalı öneririm.
·
853 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.