Yine bir entrika dolu Shakespeare kitabının sonuna geldim. Tek bir kişinin tüm gidişatı nasıl değiştirebileceğini film izler gibi okudum. Makam hırsı insanın içindeki bütün iyilikleri nasıl yok edebilir ve insan ne kadar şeytanlaşabilir? Bunun cevabını çok güzel veriyor.
Şiirsel, akıcı üslubu kitabın bir çırpıda bitmesini sağlıyor. Kitap tiyatro olduğu için sürekli konuşmalar dizisinden oluşuyor. Orada yazan isimlere odaklanmayıp; şu kimdi bu kimdi demeyip olaylara odaklanırsanız kitap çok hızlı şekilde ilerliyor. Yine beğendiğim bir Shakespeare kitabı oldu. Okumaya da devam edeceğim. İyi okumalar :)
