Yaralanmış, yıpranmış, tahrik olmuş bedenleri içinde bulundukları mekândan, zamandan kopmuşcasına betimleyen Schiele, eserlerini boşluktan korkarcasına süslemeyle dolduran Klimt'in aksine "boşluk"un cazibesine kendini kaptırmış gibiydi.
Sayfa 33Kitabı okudu
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.