Yaşı birbirine yakın iki çocuğa sahip aileye ideal aile gözüyle bakılır. Bunun mantığı şöyle işlemektedir: Arka arkaya yaparsanız aradan çıkar (bu aradan çıkma, en küçük çocuk okula gidene kadar en az yedi yıl sürer) ; çocuklar birbirine oyun arkadaşı olur (bunun da garantisi yoktur) ; tek çocuk nasılsa sınırlayacaktır aileyi, bari iki çocuk sınırlasın. Oysa, ikinci çocuğun gelişinin varolan iş yükünü sadece iki katına çıkarmakla kalmayıp -bir çocuk bile fazlasıyla iştir zaten- kadının tam gün annelikten başka bir etkinliğe yönelme olanağını da ortadan kaldıracağı unutuluyor. Bir çocuk, bir öğleden sonra komşuya bırakılabilir, ama iki çocuk?