Gönderi
Okuduğum kitaplarda özellikle leit-motif olarak karşımıza çıkan öğeleri incelemeyi seviyorum. Momo'da sıklıkla üzerinde durulan "duman adamlar" ve "sigara" motiflerinin çağımızda hangi denklemlere karşılık geldiği üzerinde düşündüm ve bu öğelerin romandaki etkilerini göz önünde bulundurmaya çalıştım. Çocukların saf ve masum dünyasını kolay kolay bozamayan bu duman adamların, insanların zamanlarını 'daha çok vakit kazanmaları' bahanesiyle ele geçirdiği bir mücadeleye şahit oluyoruz. Hepimizin özellikle bu çağı ele alacak olursak, hızla geçen zamandan sürekli şikayetçi oluşumuz, kendimize ve etrafımızdakilere yeteri kadar vakit ayıramayışımız gibi meseleler sıklıkla karşımıza çıkmaktadır. Hepimizin hayatında pek çok duman adam olduğu aşikardır.
Momo, insanları dinlemeyi seven, onların hayatlarında önemli bir yere sahip küçük bir kız çocuğudur. Masal tadında ilerleyen romanın bir masaldan ibaret olmadığını, bu kitabı okuyan herkes anlamıştır. Yetişkinlerin, gençlerin ve elbette çocukların severek ve ilgiyle okuyacağı bir eserdir Momo. Hayatımızı, zamanınızı ipotek altına alan maddi ve manevi pek çok unsur, bizi, hep daha iyi, daha mutlu, daha güçlü, daha zengin olma vaadiyle uyuşturup görünmez duvarların arasına hapsetmiyor mu? Görünmez oldukları için bu duvarları yıkmak aklımıza bile gelmiyor çoğu kez. Yüz yüze geldiğimiz, yakın olduğumuz insanların bakışlarının bizi gördüğünü söyleyebilir miyiz? Zamansızlıktan şikayet edenlerin, aslında kendi içlerindeki vakitsizliğe kapıldıklarını, yaşamaktan ziyade sürüklediklerini görüyoruz. Hepimizin hayatında, bir son durak vardır ancak yol bizim elimizdedir. Hangi yolda, nasıl ilerleyeceğimizi biz belirleriz, bir başkası değil. Hayatlarımızı, karanlığa, dumanlara esir etmemeliyiz.
Pek çok ders çıkarabileceğimiz, keyifle okunacak bir eserdir Momo. Ah Momo, küçüğüm, sen hep dinlesen bizi. Sevgiyle kalsak hep.
·
1 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.